Efendim ben gezginci doktorum, kentten kente, ilden ile, ülkeden ülkeye gider, şanıma layık parlak konular, hekimlikte keşfettiğim o büyük ve güzel sırları denemek fırsatını bana verebilecek, durumlarıyla ilgilenmeye değer hastalar ararım. O bir sürü adi hastalıklarla, romatizma ve nezle gibi ıvır zıvırla, hafif sıtma nöbetleriyle, dalak ve karaciğer bozukluklarıyla, başağrılarıyla oyalanmaya tenezzül etmem. Önemli hastalıklar isterim ben: sayıklama nöbetleri içinde dinmeyen ateşler, güzel vebalar, su toplamasından şişmiş karınlar, göğüs iltihaplarıyla karışık en alasından zatülcenpler; işte bunlara bayılırım, böyle hastalıkları yere sererim ben. Ah, Efendim, keşke bütün bu saydığım hastalıklara tutulmuş olsaydınız, bütün hekimler sizi bırakıp gitmiş olsalardı, o ümitsizlik içinde, can çekişirken bulsaydım sizi de ilaçlarımın ne kadar etkili olduğunu, size hizmet etmeye can attığımı görseydiniz… … Nabzınızı verin bana. Hadi doğru dürüst at bakalım. Yoo! Ben seni hale yola koymasını bilirim. Vay! Bu ne küstah nabız böyle: anlaşıldı, sen daha beni tanımıyorsun.