Gecelerin şen gezginiyim ben.
Oberon'a şaklabanlık eder, onu güldürürüm;
Fasulyeyle beslenmiş tombul at gördüm mü, dayanamam,
Başlarım oynak bir tay gibi kişnemeye, onu kandırırım.
Bazen de bir kocakarının şurup tasında gizlenirim:
Beni orda görsen, tıpatıp bir dağ elması sanırsın;
Şurubu ağzına götürdü mü, hoplarım dudağına,
Sarkmış gerdanına saçılır hepsi boydan boya.
Ninelerin en bilgesi,
Masalların en acıklısına kaptırmışken kendini,
Bir bakarsın üçayaklı iskemle sanmış beni;
Kayıverdim mi kıçının altından, kendini yerde bulur,
"Of, aman" diye bağırırken, başlar öksürmeye.
Odada kim varsa o an, bir ağızdan gülmeye koyulur;
Aksıranıyla, haykıranıyla, şenlik başlar o zaman,
Hiçbiri o güne dek böyle eğlenmemiştir, inan.
Ah, işte Oberon geliyor, şöyle yol aç bakalım. ANKARA AKADEMİ SANAT KONSERVATUVAR TİYATRO HAZIRLIK BÖLÜMÜ EĞİTİM TİRADLARI